นานเท่าไหร่แล้วตั้งแต่เขาสูญเสียชื่อตัวเองไป? เศษซากที่ถูกฉีกกระชากของจิตใจเขานั้นลืมเลือนไป



เขานึกออกเพียงแค่ชุดเกราะ ป้ายสัญลักษณ์ และญาติพี่น้องผู้มีสีหน้าสยดสยองที่อยู่เคียงข้างเขาได้ลาง ๆ เขาจำการต่อสู้ครั้งนั้นได้ ความเจ็บปวดและความกลัวเป็นดั่งมืออันซีดเซียวที่กระชากเขาลงจากอานม้า เขายังจำความหวาดกลัวเมื่อพวกมันโยนเขาลงสู่หลุมกว้างของ Dead God (เทพมรณะ) พร้อม ๆ กับพี่น้องของเขาได้ เพื่อที่จะสดับฟังบทเพลง Dirge (เพลงไว้อาลัย) แล้วสูญสลายหายไป ภายในความมืดมิดเบื้องล่าง กาลเวลาได้จากพวกเขาไป ความคิดเลือนหาย จิตใจแตกสลาย แต่อย่างไรก็ตามความกระหายไม่ได้สูญไปไหน พวกเขาหันเข้าหากันด้วยเล็บที่ปริแตกและฟันที่แหลกร้าว แล้วมันก็เข้ามา ทิ้งระยะห่างในครั้งแรกและแทบจะไม่เป็นที่สังเกต คนหนึ่งเข้าผสมโรง ตามด้วยอีกคน ไม่อาจหลบหนีได้และไม่มีวันจบสิ้น คณะประสานเสียงกลายเป็นกำแพงแห่งเสียงโหยหวนที่ดังก้องอยู่ในหัวของพวกเขาจนไม่มีผู้ใดคิดว่าจะมีชีวิตรอดไปได้ เมื่อบทเพลง Dirge เข้าครอบงำ เขาอ้าแขนของเขาให้แก่ Dead God และน้อมรับทัณฑ์แห่งพระองค์ แต่กลับมิใช่การทำลายล้างเขาคือบุกคนที่ถูกเลือก Dead God ต้องการสงคราม ในความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่ที่มากเกินพอ เขาได้รับเป้าหมายใหม่ เพื่อแพร่กระจายบทเพลง Dirge ไปทั่วดินแดน เพื่อนำพาความตายซึ่งมิเคยหลับใหลกลับคืนสู่ชีวิตทั้งหลาย เขากลายเป็น Undying ผู้ส่งสาสน์แห่งเทพมรณะ ลุกขึ้นมาและล้มตายแล้วลุกขึ้นมาอีกครั้งเมื่อใดก็ตามที่ร่างของเขาไม่สามารถทำงานต่อได้ เพื่อที่จะก้าวผ่านความตายที่ไม่จบสิ้น ที่ซึ่งบทเพลง Dirge จะต้องดังต่อไปไม่มีวันหยุด