Zoals vele grote dichters wil Auroth alleen maar tijd om te schrijven, maar het leven van de Winter Wyvern zit vol onderbrekingen. De heldendichten van de Eldwurms hebben een lange en kleurrijke geschiedenis, maar sommigen vrezen dat de overgebleven drakengeleerden niet meer zo productief zijn als ze ooit waren, met maar een paar regels aan de Eldwurm Eddas toegevoegd sinds het laatste tijdperk van grootheid. Auroth klaagt: "We vergeten dat er meer in het leven is dan overwinning en heerschappij over vijanden. We moeten in ons leven ook creatieve expressie nastreven." Ze gaat op onderzoeksexpedities en verzamelt dan boeken voor inspiratie. Maar al dit onderzoek kan vreselijk afleidend zijn en ze besteedt minder tijd aan het schrijven dan ze zou moeten. Hoewel ze weet dat ze in haar hol zou moeten schuilen om aan de Eddas te werken, is ze betrokken bij epische gevechten tegen sterke vijanden. Ze plundert kastelen en overvalt oude bibliotheken en als ze daarbij glorie voor haarzelf vergaart doet ze dat af als slechts een neveneffect van haar onderzoek. Het feit is, dat terwijl haar vaardigheid en kracht op het slagveld legendarisch zijn, haar wetenschappelijke beproevingen tot nu toe niet bepaald het onderwerp zijn van literaire faam. Ze is echter niet tevreden met het bekend zijn als hoofdpersoon van heroïsche overleveringen. Ze wenst die ook te maken.