Σε εξέχουσα θέση στην είσοδο του Στενού Λαβύρινθου διαγράφονται τα σχήματα των περιφρονητικών αγαλμάτινων πτηνών, τα οποία ατενίζουν παντοτινά τα μονοπάτια προς τη μέλλουσα ζωή. Θηρία και πτηνά, άνθρωποι και τέρατα, όλα τα πλάσματα που πεθαίνουν και επιλέγουν να ταξιδέψουν ανεκκλήτως είναι αναγκασμένα να περάσουν υπό το βλέμμα τους. Για ένα αδέσμευτο πνεύμα, η απόφαση για ταξίδι πέρα από το πέπλο του θανάτου, είναι αμετάκλητη. Αλλά όταν καμιά φορά, είτε από τύχη, είτε από πονηριά, μερικές ανήσυχες ψυχές δραπετεύουν από την κόλαση ή τον παράδεισό τους, o φοβερός Visage, η δεσμευμένη μορφή του αιώνιου πνεύματος Necro'lic, αποστέλλεται για να τις επανακτεί. Άσπλαχνος και αποτελεσματικός, απρόσκοπτος από τις αρχές του θανάτου και της κούρασης, ο Visage καταδιώκει το θύμα του δίχως έλεος μέχρι τέλους, καταστρέφοντας πρόθυμα οποιονδήποτε παρέχει καταφύγιο στην ουσία που δραπέτευσε. Αυτό που υπηρετεί τους νόμους της μεταθανάτιας ζωής δεν μπορεί ποτέ να αναπαύεται, διότι, αν και ισχύει στα αλήθεια ότι οι νεκροί μπορούν να αναστηθούν, είναι θέμα χρόνου μέχρι να τους βρει το Visage και να τους επιστρέψει στο μέρος που ανήκουν.