W kwasowych dżunglach wyspy Jidi trucizna płynie w żyłach i bulgocze w brzuchach każdego stworzenia, które biega, wspina się czy szybuje pomiędzy fluorescencyjnymi pnączami ociekającymi żrącymi sokami. A jednak nawet pośród tej toksycznej menażerii Venomancer jest uznawany za najbardziej jadowitego. Lata temu zielarz imieniem Lesale przepłynął Zatokę Fradj swoim koraklem w poszukiwaniu silnych esencji, które mógłby wydobyć z drzewnej kory i korzeni, a zamiast tego uległ przerażającej transformacji. Po przewędrowaniu dwóch mil znajdującej się na Jidi dżungli, Lesale natknął się na gada, który przybrał wygląd porośla, a ten użądlił go przy próbie zerwania. Desperacko szukając sposobu na ratunek, zielarz wykorzystał swoją ograniczoną wiedzę na temat bogactwa ziół znalezionych w dżungli i zmieszał jad czym prędzej uduszonego gada z nektarem zbrojonej orchidei, aby otrzymać antidotum. Na chwilę przed zapadnięciem w całkowity paraliż wstrzyknął sobie cierniem orchidei odtrutkę i natychmiast zapadł w śpiączkę.

Siedemnaście lat później coś zaczęło poruszać się w miejscu, w którym upadł na ziemię, i strząsać zgromadzoną przez lata próchnicę: był to Venomancer. Zielarza Lesale'a już nie było – teraz pozostał jedynie Lesale Śmiercionośny. Jego umysł został niemal całkowicie wymazany, jego ciało przeżarła i zastąpiła materia zupełnie nowego rodzaju – taka, która łączy gadzi jad z trującą powłoką orchidei. Kwasowe dżungle Jidi miały teraz nowego pana – takiego, przed którym szybko zaczęły chylić czoła lub chować się nawet najbardziej niebezpieczne drapieżniki. Ponura wyspa okazała się zbyt mała i jakiś ludzki głód wciąż obecny głęboko w sercu Venomancera szybko nakłonił Lesale'a do wyprawy w poszukiwaniu nowych trucizn i nowych ofiar.