Onnoemelijke jaren geleden bouwde Koning Ostarion een koninkrijk uit de overblijfselen van zijn vijanden. Het was de opdracht van een obsessief persoon, met als doel om een monarchie voor de eeuwigheid op te richten die voorbestemd was om nooit te eindigen. Hij geloofde dat hij niet kon sterven zolang hij de torens van zijn paleis bleef opbouwen. Maar uiteindelijk ontdekte hij dat hij misleid was... dat zelfs botten vergaan. Met een groot wantrouwen voor vlees zocht hij een meer permanente manier om zijn heerschappij uit te breiden en besliste tenslotte om wraith-energie te gebruiken, een vorm van pure geestelijke kracht die 's nachts wordt afgegeven door sommige donkere zielen. Hij dacht dat als hij zichzelf zou doordringen met Wraith-essentie, hij mogelijk een lichaam zou maken dat even lichtgevend en eeuwig zou zijn als zijn ego. Op de duizendjarige zonnewende die bekend staat als Wraith-Night onderging hij een transformatieritueel waarvoor hij zijn onderdanen zo veel mogelijk zielen liet verzamelen om zijn ambitie voor onsterfelijkheid te voeden. Niemand weet hoeveel van zijn kampioenen stierven, want de enige overlevende die van tel was, was de Wraith King die de volgende ochtend met de zon opstond. Nu brengt hij zelden tijd door op zijn gloeiende troon, en trekt hij ten strijde met getrokken zwaard en eist hij een trouw die veel verder reikt dan de dood.