Οι κυνηγημένοι λένε πολλές ιστορίες για τον Gondar τον Κυνηγό Επικηρυγμένων, μα κανένας δε ξέρει ποιες είναι αληθινές. Ψιθυριστά λένε πως τον εγκατέλειψαν όταν ήταν μικρός και έμαθε να ιχνηλατεί για να επιζήσει. Άλλοι υποστηρίζουν πως ήταν ορφανό πολέμου, που τον πήρε ο μέγας κυνηγός Soruq και του δίδαξε την τέχνη του με τα όπλα καθώς τριγύριζαν τα σκοτεινά δάση για φοβερά θηράματα. Μερικοί πάλι υποστηρίζουν ήταν από μικρό παιδί αλήτης, μεγαλωμένος ανάμεσα σε κλέφτες και απατεώνες και έμαθε ανάμεσα τους τη δολοπλοκία και την τέχνη της δολοφονίας. Τα βράδια, γύρω από τις φωτιές, οι κυνηγημένοι μοιράζονται τις ιστορίες για τα έργα του Gondar και φοβούνται ακόμα περισσότερο. Λένε πως ήταν αυτός που βρήκε τον τύραννο Goff, χρόνια αφού ο τρελός βασιλιάς έφυγε κρυμμένος σε εξορία, παραδίδοντας το κεφάλι και το σκήπτρο του για απόδειξη. Ότι ήταν αυτός που εισέβαλε στα στρατόπεδα των ανταρτών στο Highseat και έσερνε φεύγοντας τον θρυλικό ληστή White Cape για να δικαστεί για τα εγκλήματά του. Και ότι ήταν αυτός που έληξε τη ζωή του Soruq, που κυνηγήθηκε σαν εγκληματίας γιατί σκότωσε το μυθικό πλάσμα που είχε ο πρίγκιπας στους βασιλικούς κήπους του. Οι ιστορίες για τα καταπληκτικά κατορθώματα του Gondar δε σταματούν εδώ, κάθε μια περιγράφει άθλους πιο απίστευτους από τον προηγούμενο, στόχους πιο άπιαστους και επικίνδυνους. Για τη σωστή τιμή, οι κυνηγημένοι ξέρουν πως κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί. Για τη σωστή τιμή, ακόμα και οι πιο ισχυροί φοβούνται τις σκιές.