Wanneer de opgejaagden verhalen vertellen over Gondar de Bounty Hunter, weet niemand zeker welke waar zijn. In fluisterende tonen vertellen ze dat hij achtergelaten was als een katje en zijn vaardigheden in opsporing leerde door simpelweg te overleven. Andere horen dat hij een wees van de oorlog is, geadopteerd door de grote jager Soruq om hem dezelfde vaardigheden met het zwaard te leren als zijn meester, terwijl ze de donkere bossen ingingen voor groot wild. Nog anderen geloven dat hij een nederig straatjochie was, opgevoed door een gilde van dieven en zakkenrollers, getraind in de kunsten van sluiperij en misleiding. Rondom het kampvuur in het ruige landschap spreekt zijn prooi over de geruchten van Gondars werk, terwijl ze steeds banger worden: ze zeggen dat het hij was, die de tiran Koning Goff opspoorde, jaren nadat de gestoorde leider was ondergedoken, en zijn hoofd en scepter afleverde als bewijs. Dat hij degene was die het rebellenkamp bij Highseat infiltreerde en eindelijk de legendarische dief White Cape afleverde zodat hij voor zijn misdaden berecht kon worden. En dat hij degene was die de carrière van de jager Soruq eindigde voor het doden van de prins zijn geliefde hellkite. De verhalen van Gondars ongelooflijke vaardigheden gaan door, met elke moedige daad nog ongelooflijkere dan de vorige, elk doelwit steeds ongrijpbaarder. Voor het juiste bedrag, zo weten de opgejaagde, kan iedereen gevonden worden. Voor het juiste bedrag zullen zelfs de machtigste bang worden van de schaduwen.