Pugna'nın doğduğu diyarlarda, Nether Reaches'ın deliklerine yakın bir yerde, Oblivion sanatlarına adanmış bir tapınak vardı ve bu tapınak güçlerini nether enerjilerinden çekerdi. Bu tapınak yerleşkesinin büyük ustası birkaç yıl önce kendini Oblivion'a kaydırmış, akademiyi lidersiz bırakmıştı. Liderlerinin öldüğü andan itibaren, tapınağın mütevellileri ustalarının reenkarne olacağı kişiyi bulmak için ayinlere başladılar ve sonunda tüm işaretler doğrudan bir bölgede birleşti. Birkaç köy tapınağın gölgesinde yerleşmişti, bu köylerin sokak ve meydanları yaygaracı çocuklarla tıka basa doluydu.

Pugna, henüz on üç yaşında, yine de köyün aday veletlerinden birisiyken, umut vaad eden diğer iki küçük çocukla birlikte tapınağa sunulacağı gün belirlenmişti. Lamalar çocuklara karmaşık ve giyilebilien eski eşyaları önerdi, bu eşyalar önceki büyük usta tarafından giyilimişti. Çocuklardan biri lamaya ait olan mermerden asaya uzandı ve asayı burnuna soktu. Afacan bir kız yine lamaya ait olan bir kolyeyi çıkardı, ve anında yutuverdi. Pugna havalı bir biçimde diğer ikisinin yaptıklarını yadırgadı, şen şakrak bir kahkaha attı ve onları zümrüt bir alev damlası ile bir anda yakarak köze çevirdi. Ardından asa ve kolyeyi kaparak, 'Benim!' dedi. Orada bulunan naipler Pugna'yı omuzlarına aldılar, onu büyük ustanın cübbesine sarmaladılar ve daha hissettikleri bile değişemeden onu tahta oturttular. Beş yıl içinde, tüm tapınak bir kül yığınına dönüşmüştü, bu da Pugna'ya sonsuz bir keyif vermişti.