Przez 500 lat był uwięziony pod górą. Jedynie jego głowa wolna była od ciężaru kamiennego więzienia, które starsi bogowie przywołali, by zatrzymać jego dziecinny bunt. Jego odkryta twarz obrosła mchem, z jego uszu wyrosły kępki trawy, a jego pole widzenia ograniczały dzikie kwiaty zakorzenione w ziemi wokół jego policzków. Większość uznała, że już dawno zginął, że w ramach kary za toczenie wojny przeciwko niebiosom był męczony przez bogów do momentu, aż nie zostało z niego nic poza legendą. Jednak, jak mówią opowieści, Monkey King nie może umrzeć.



Więc czekał. Czekał, aż bogowie przybędą z ofertą odkupienia win. A kiedy rzeczywiście przybyli i wyjawili mu cenę wolności, Sun Wukong zgodził się na ich warunki: miał odeskortować młodego akolitę podczas tajemnej pielgrzymki, chronić go przed demonami i niebezpieczeństwami na szlaku oraz odprowadzić go do domu razem z pożądaną relikwią. Wukong miał zrobić to i pokornie słuchać się rozkazów człowieka podczas ich świętej misji - dopiero wtedy udowodniłby, że się poprawił.



Dla odmiany Sun Wukong wypełnił przysięgę złożoną bogom i odkupił grzechy ze swojej przeszłości. Akolita po podróży pełnej trudności powrócił do rodzimej świątyni razem z relikwią, a Wukong, który pierwszy raz w życiu był w dobrych stosunkach ze wszelkimi znaczącymi bogami, mógł ze spokojem odłożyć na bok swój głód przygody i chwały. Lecz Monkey King urodził się, by psocić... a przecież obrażanie bogów nigdy się nie nudzi.