Urodzony na bezbożnych Pustkowiach Hazhadal Chen dorastał pomiędzy plemionami bandytów, którzy wiązali koniec z końcem pośród upalnych piasków pustyni. Używając starożytnej formy czarowania zwierząt, lud Chena hodował wytrzymałe pustynne locuthi – gatunek zagrzebujących się karłowatych smoków topiących piaski pustyni w szklane tuby, w których dwa razy do roku zbierała się woda deszczowa. Wiecznie na skraju głodu i pragnienia, zamieszany w walki z sąsiadami i pomiędzy sobą, klan Chena popełnił pewnego dnia błąd, atakując niewłaściwą karawanę.

Okrutna walka, jaka się wywiązała, zakończyła się porażką klanu Chena. Opancerzeni Rycerze Kręgu szybko rozprawili się z oczarowanymi locuthi, które atakowały i ginęły falami. Kiedy umarły smoki, wkrótce dołączyli do nich również ich jeźdźcy. Chen walczył, ciął, drapał, aż w końcu zginął – a przynajmniej był tego blisko. Pokonany, na kolanach, z pokorą czekał na egzekucję, nastawiając szyję w stronę ostrza. Poruszony dobrze widoczną odwagą Chena kat zatrzymał jednak swój miecz. Zamiast cięcia Chen dostał wybór: śmierć lub nawrócenie. Chen przyjął wiarę z ogromnym zapałem. Dołączył do Kręgu i zdobył swój pancerz, krwawo nawracając jednego za drugim. Teraz, z fanatyzmem neofity i osiągnąwszy szczyt swoich umiejętności czarowania zwierząt, wyszukuje on niewiernych i ofiarowuje im ich ostateczną nagrodę.