Czarna Arachnia zwana Broodmother od wieków czaiła się w mrocznych jaskiniach wyżłobionych przez lawę znajdujących się poniżej dymiącego krateru Góry Pyrotheos, wychowując bezpiecznie miliony pajączków, które później wyprawiała w poszukiwaniu ofiar w świat rozpościerający nad nimi. Lata później Ptoloptales, wezyr chciwości, wzniósł swój zbudowany z magnetytu ziggurat na zboczu wygasłego wulkanu, wiedząc, że wszyscy śmiałkowie chcący zdobyć jego magnetyczny skarb musieliby pokonać wypełnione pająkami korytarze.

Po całym mileniach matczynego spokoju Czarna Arachnia musiała radzić sobie z nieprzerwanym strumieniem zbójów, rabusiów, dzielnych rycerzy i młodych szlachciców – wszyscy z nich byli bez wątpienia smakowici, ale ich obecność tworzyła nieodpowiednią atmosferę dla wychowania jej niewinnych młodych. Zmęczona wtargnięciami sama złożyła wizytę Ptoloptalesowi, a kiedy wezyr wykazał się brakiem chęci zawarcia kompromisu, został owinięty w jedwabną sieć i odłożony na bok, aby później stać się daniem głównym w specjalnej urodzinowej uczcie.

Niestety nieobecność mistrza magnetycznego zigguratu jedynie wzmocniła zuchwałość nowego pokolenia intruzów. Kiedy jeden niezdarny poszukiwacz przygód zdeptał jej nowo narodzone młode, skończyła się jej matczyna cierpliwość. Broodmother wyszła na powierzchnię, dając wszystkim do zrozumienia, że ma zamiar wyeliminować każdego intruza aż do ostatniego, jeżeli okaże się to konieczne. Nie ustąpi, dopóki nie upewni się, że jej żłobek znowu stanie się bezpiecznym i zdrowym środowiskiem dla jej potomstwa.