Schoonheid is macht. Deze gedachte bemoedigde Medusa - de jongste en aantrekkelijkste van de drie mooie Gorgon-zussen, in de wieg gelegd om zeegodin te worden - omdat alleen zij van de zussen sterfelijk was. Het bemoedigde haar, om precies te zijn, tot de dag dat gemaskerde overvallers het Gorgon-rijk binnenvielen en de twee onsterfelijke zussen van hun huis wegrukten. Hun schoonheid en tranen deden hen niets. Een van de aanvallers greep Medusa ook, maar liet haar toen los met een blik vol afkeer: 'Deze heeft een geur van sterfelijkheid. We hebben niets aan zij die doodgaan.' Vernederd en verwoed vluchtte Medusa naar de tempel van haar moeder waar ze zich op haar knieën voor de godin liet vallen en huilend zei: 'Je onthield me het eeuwige leven - daarom smeek ik je, geef me kracht! Kracht, zodat ik mijn bestaan kan wijden aan het redden van mijn zussen en het wreken van dit onrecht!' Na lang te hebben nagedacht, gaf de godin toe aan het verzoek van haar dochter, door Medusa toe te staan haar legendarische schoonheid in te wisselen voor een gezicht en vorm van angstaanjagende kracht. Medusa heeft nooit ook maar een moment spijt gehad van haar keuze. Ze begrijpt dat kracht de enige schoonheid is die het waard is om te bezitten, want alleen kracht kan de wereld veranderen.