Drow Ranger od urodzenia nosi imię Traxex – doskonale pasuje ono do niskich, trollowatych, odrażających drowów. Jednak sama Traxex nie należy do tej rasy. Jej rodzice byli podróżnikami, których karawana została napadnięta przez bandytów. Hałaśliwe zarzynanie niewinnych ludzi wzbudziło gniew zazwyczaj cichych do tej pory drowów.

Kiedy kurz bitewny już opadł, odnaleźli oni małą dziewczynkę ukrywającą się pomiędzy zrujnowanymi wozami i zgodnie stwierdzili, że nie należy jej zostawiać samej. Traxex nawet jako dziecko wykazywała wrodzone talenty do sztuk, które drowowie bardzo cenili: skradanie się, cisza, subtelność. Chociaż nie ciałem, to duszą zdecydowanie mogłaby być drowem w innej postaci, który wrócił do prawdziwego domu. Jednakże w miarę dorastania, stawała się dużo wyższa od swojej rodziny i zaczęła uważać się za paskudną. W końcu jej ciało było gładkie i symetryczne, zupełnie pozbawione brodawek i grubych wąsów.

Wyobcowała się ze swojego plemienia i zdecydowała się żyć samotnie w lesie. Zagubieni podróżnicy, którzy szukali wyjścia z lasu, czasami opowiadają o niemożliwie pięknej łuczniczce, która wpatrywała się w nich z głębi lasu, a następnie zniknęła jak sen, zanim mogli do niej podejść. Gibka i ostrożna, lodowato gorąca, porusza się w ciszy jak mgła. Te szepty, które słyszysz, to jej lodowate strzały lecące w kierunku serca wroga.